کد مطلب:295941 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
حدیث 08
انس می گوید: خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بودم كه وحی الهی او را از خود بیخود كرد، چون به هوش آمد به من فرمود: ای انس، آیا می دانی جبرئیل از جانب صاحب عرش (خدای تعالی) چه آورد؟ گفتم: خدا و رسولش بهتر می دانند. فرمود:
«امرنی ان ازوج فاطمه من علی.»
- مرا امر نمود كه فاطمه را به ازدواج علی درآوردم.
تا اینكه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم انس را فرستاد تا افرادی از مهاجر و انصار را دعوت كند. چون حاضر شدند، فرمود:
«الحمدلله المحمود بنعمته، المعبود بقدرته، المطاع (فی) سلطانه، المرهوب من عذابه، المرغوب الیه فیما عنده، النافذ امره فی ارضه و سمائه، الذی خلق الخق بقدرته، و میزهم بأحكامه، و اعزهم بدینه، و اكرمهم بنبیه محمد. ثم ان الله جعل المصاهرة نسبا لاحقا، و امراً مفترضا، و شج بها الارحام، و الزمها الانام، فقال تبارك اسمه و تعالی جده: (و هو الذی خلق من المآء بشراً، فجعله نسبا و صهرا، و كان ربك قدیراً.) [1] فامر الله یجری الی قضائه، و قضاوه یجری الی قدره، فلكل قضاء قدر، و لكل قدر اجل، ولكل اجل كتاب (یمحوالله ما یشاء و یثبت، و عنده أُم الكتاب.) [2] .
- حمد مختص خدایی است كه به واسطه ی نعمتهایش ستایش و به واسطه ی قدرتش پرستش می شود، و همگی (در) سلطنتش از او اطاعت می كنند و از
عذابش بیم دارند، و به آنچه كه نزد اوست علاقه دارند، خداوندی كه امرش در زمین و آسمان نافذ است، كسی كه مخلوقات را به قدرتش آفرید و با فرمانهای خود آنها را از یكدیگر جدا ساخت. و آنان را با دین خود سرافراز، و به واسطه ی پیغمبرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم گرامی داشت. اما بعد، به درستی كه خداوند دامادی را نسبت لاحق (فامیلی كه به انسان ملحق می شود) و امری واجب قرار داد و به واسطه آن ارحام را به هم پیوند داد. و آن را بر خلایق لازم نمود. لذا خدایی كه نام او منزه و عظمت او بلند مرتبه است فرمود:«او كسی است كه از آب (نطفه) انسان را آفرید و او را به دو قسم (پیوند:) یكی از سوی مرد و دیگری از سوی زن قرار داد و او قادر است» پس امر الهی به سوی قضای او جاری است و قضای او به سوی قدرش، بنابراین برای هر قضایی قدر است و برای هر قدری سرآمد و برای هر سرآمدی، كتابی كه «خداوند آنچه را كه بخواهد محو یا تثبیت می كند، و ام الكتاب در نزد اوست».
سپس در ادامه می فرماید:
«ثم انی اشهدكم انی قد زوجت فاطمه من علی، علی اربعمائه مثقال فضه ان رضی بذلك علی و كان غائبا قد بعثه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فی حاجة...» [3] .
- من شما را شاهد می گیرم كه فاطمه را با مهریه چهار صد مثقال نقره به ازدواج علی درآوردم، اگر علی بدان راضی شود. و علی علیه السلام حاضر نبود، و رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم او را پی كاری فرستاده بود.
[1] فرقان: 54.
[2] رعد: 39.
[3] بحارالانوار، ج 43، ص 119، روايت 29.